Rosnąca popularność faktoringu sprawia, że coraz więcej firm interesuje się tą elastyczną formą finansowania. Jak każda inna dziedzina w świecie finansów, także faktoring ma swoje specyficzne nazewnictwo. Osoby mające styczność z tym zagadnieniem po raz pierwszy mogą potrzebować wsparcia merytorycznego. Z myślą o nich przygotowaliśmy spis podstawowych pojęć związanych z tym tematem, który ułatwi poprawne rozumienie, na czym polega faktoring.

Faktor – firma faktoringowa świadcząca usługę faktoringu. To właśnie ona opłaca faktury przekazane jej przez faktoranta i monitoruje terminowość spłaty płatnika faktoringowego. Sprawdzona firma faktoringowa może stać się rzetelnym partnerem biznesowym i wsparciem w obliczu utraty płynności finansowej.

Faktorant – firma korzystająca z usługi faktoringu (dostawca produktów i usług). Faktorant podpisuje z faktorem umowę i przesyła firmie faktoringowej wystawione faktury odroczonym terminem płatności, w celu uzyskania środków pieniężnych bez konieczności czekania na spłatę płatnika faktoringowego.

Płatnik faktoringowy – trzecia strona transakcji faktoringowej. Firma zamawiająca produkty lub usługi u faktoranta, regulująca swoje należności wobec dostawcy z odroczonym terminem płatności widniejącym na fakturze.

Analiza faktoringowa – proces sprawdzenia potencjalnego faktoranta przez firmę faktoringową. Składa się na nią kompletowanie dokumentów i informacji niezbędnych do realizacji transakcji. Podczas analizy faktor bada zgodność danych oraz kondycję finansową faktoranta i płatnika faktoringowego. Jest ona odpowiednikiem sprawdzania zdolności kredytowej przez bank, przy czym analiza faktoringowa jest mniej czasochłonna i restrykcyjna niż bankowe procedury.

Limit faktoringowy – wysokość kwoty, do której jest możliwe finansowanie faktur. Pułap ten jest określany w umowie między faktorantem a faktorem. Z pojęciem tym wiąże się sublimit. To z kolei maksymalna kwota należności od jednego płatnika, która może być sfinansowana przez faktora.

Regres – jest tak zwanym roszczeniem zwrotnym, które zobowiązuje faktoranta do zwrotu faktorowi zaliczki, gdy jego kontrahent (płatnik) nie wypłaci firmie faktoringowej należności. Pojęcie to dotyczy ryzyka niewypłacalności dłużnika. W przypadku faktoringu z regresem (niepełnego) ryzyko to spoczywa na faktorancie, a z kolei w faktoringu bez regresu (pełnym) ryzyko bierze na siebie firma faktoringowa. Pełny faktoring wiąże się z wyższymi kosztami usługi oraz większymi wymaganiami stawianymi na etapie analizy faktoringowej.

Po zapoznaniu ze słowniczkiem zapraszamy po więcej informacji na https://www.indos.pl/oferta/faktoring/.