Starzejące się społeczeństwo stawia nowe wymagania także przed rynkiem pracy. Żyjemy dłużej, ale to nie oznacza, że ludzie w podeszłym wieku są niezmiennie czynni zawodowo i aktywni fizycznie.
Zdecydowana większość seniorów potrzebuje pomocy osób trzecich. Stąd też opieka nad osobą starszą stała się potrzebą, która znajduje swoje miejsce w ofertach pracy. Nie mniej nie każdy może zostać opiekunem seniora. Sprawdź, czy ten charakter pracy jest zbieżny z twoimi cechami i umiejętnościami, a także jakie stawia wymagania.

Zatrudnienie — powołanie i misja

Opieka nad osobą starszą to szalenie wymagające zajęcie. Przede wszystkim jest to przejęcie odpowiedzialności za drugą osobę i zapewnienie jej wszystkiego, co potrzebuje.
W gruncie rzeczy opieka nad osobą starszą jest bezpośrednim wkroczeniem w życie podopiecznego, a tym samym uczestniczenie w niemal wszystkich sytuacjach — także tych, które są dla obu stron krępujące. Mylne jest przekonanie laików, że tego rodzaju praca polega na podaniu posiłku, wspólnym spacerze czy czytaniu książek. Zazwyczaj opiekun spotyka się ze schorowanym i często niesprawnym fizycznie seniorem obciążonym wieloma niedomaganiami i chorobami.
Prawdą jest, że kandydaci do tego zawodu — a raczej misji — muszą być jednocześnie empatyczni i odporni psychicznie. Wejście w położenie seniora jest tutaj szalenie istotną kwestią, pozwalającą zrozumieć wiele trudnych sytuacji. Pierwszym kluczem do dobrych, wzajemnych relacji jest sympatia, zbudowanie więzi przyjaźni i zaufanie. Absolutnie tych cech nie można mylić ze współczuciem, które jest wręcz niemile widziane i kompletnie niepotrzebne.

Podopieczny i opiekun — przyjaciele w doli i niedoli

Trudno wyobrazić sobie mechaniczne wykonywanie tego zawodu. W tym przypadku muszą włączyć się całe pokłady dobrych emocji, radości i zrozumienia. Opiekun musi zrozumieć, że ma do czynienia z osobą w podeszłym wieku, która ma swoje przyzwyczajenia i rzeczy, których po prostu nie lubi.
Wsłuchanie się w potrzeby wymaga zbudowania więzi zaufania, bez której każdej ze stron trudno będzie w ogóle nawiązać nić porozumienia. Opieka nad starszą osobą to przyjaźń, a w tej nie może być ani niedomówień, ani tym bardziej fałszu. Pomoc należy odczytywać zgodnie z aktualną chwilą. W tej pracy nie ma więc schematów działania — poza podawaniem leków — a każdy dzień może i zazwyczaj jest całkowicie inny.

Pomoc niejedno ma imię

Musimy zdawać sobie sprawę, że każdy senior to inne potrzeby. Zupełnie inaczej będzie przebiegała współpraca z osobą z dysfunkcjami w obszarze ruchu, a inaczej z osobą obciążoną np. chorobą Alzheimera.
Konieczne są także różne umiejętności i kwalifikacje. Możemy spotkać się z podopiecznym, który rzeczywiście będzie potrzebował pomocy w kwestiach ubioru, przygotowania posiłków i załatwienia bieżących spraw, ale też możemy opiekować się osobą, która jest całkowicie zależna od swojego opiekuna — począwszy od karmienia i zmieniania pieluch, po codzienne ćwiczenia rehabilitacyjne.
Przygotowując się do wykonywania tego zawodu, warto powziąć odpowiednie kursy, na których zdobędzie się potrzebną wiedzę z zakresu pielęgnacji, dietetyki, psychologii czy rozpoznawania nieprawidłowości w obszarze zdrowia i funkcjonowania. Empatię, ciepło i przyjacielskie nastawienie trzeba znaleźć w sobie, w swoim sercu.
 
Artykuł powstał we współpracy z  firmą Prosenior oferującą pracę w Niemczech jako opiekun osób starszych.